بهترین روغن های دیزلی

سوخت دیزل از آزمایشات انجام شده توسط دانشمند و مخترع آلمانی رودولف دیزل برای موتور احتراق تراکمی خود که در سال 1892 اختراع کرد نشأت گرفت. در اصل، دیزل استفاده از هیچ نوع سوخت خاصی را در نظر نمی گرفت، در عوض، او ادعا می کرد که اصل کار موتور حرارتی منطقی او است. با هر نوع سوختی در هر حالتی از ماده کار می کند.  با این حال، هم اولین نمونه اولیه موتور دیزل و هم اولین موتور دیزل کاربردی فقط برای سوخت مایع طراحی شده بودند. برای خرید بهترین روغن های دیزلی اطلس کوپکو با کیفیت عالی به نمایندگی فروش اویل کارو در ایران مراجعه نمایید.

در ابتدا، دیزل نفت خام Pechelbronn را آزمایش کرد ، اما به زودی آن را با بنزین و نفت سفید جایگزین کرد ، زیرا ثابت شد که نفت خام بیش از حد چسبناک است، که سوخت اصلی آزمایش موتور دیزل نفت سفید بود. علاوه بر آن، دیزل با انواع مختلف روغن لامپ از منابع مختلف و همچنین انواع مختلف بنزین و لیگروین آزمایش کرد که همگی به خوبی به عنوان سوخت موتور دیزل عمل کردند. بعداً، دیزل کرئوزوت قطران زغال سنگ ، نفت پارافین ، نفت خام، گازوئیل و نفت کوره را آزمایش کرد. ، که در نهایت کار هم کرد.  در اسکاتلند و فرانسه، نفت شیل به عنوان سوخت برای اولین موتورهای دیزلی تولید شده در سال 1898 استفاده شد، زیرا سوخت های دیگر بسیار گران بودند.  در سال 1900، انجمن فرانسوی اتو یک موتور دیزلی برای استفاده با نفت خام ساخت که در نمایشگاه 1900 پاریس و نمایشگاه جهانی 1911 در پاریس به نمایش گذاشته شد.  موتور در واقع به جای روغن خام از روغن بادام زمینی کار می کرد و هیچ تغییری برای عملیات روغن بادام زمینی لازم نبود.  

در طول اولین آزمایش موتور دیزل خود، دیزل همچنین از گاز روشن کننده به عنوان سوخت استفاده کرد و موفق به ساخت طرح های کاربردی، هم با و هم بدون تزریق پایلوت شد به گفته دیزل، نه صنعت تولید گرد و غبار زغال سنگ وجود داشت و نه در اواخر دهه 1890، گرد و غبار زغال سنگ مرغوب و با کیفیت به صورت تجاری در دسترس بود. به همین دلیل است که موتور دیزل هرگز به عنوان موتور گرد و غبار زغال سنگ طراحی یا برنامه ریزی نشده است.  تنها در دسامبر 1899، دیزل یک نمونه اولیه از غبار زغال سنگ را آزمایش کرد که از تشکیل مخلوط خارجی و تزریق سوخت مایع استفاده می کرد.  این موتور ثابت کرد که عملکردی دارد، اما پس از چند دقیقه به دلیل رسوب گرد و غبار زغال سنگ دچار شکست رینگ پیستون شد. 

از قرن بیستم 

قبل از اینکه سوخت دیزل استاندارد شود، موتورهای دیزلی معمولاً با روغن‌های سوخت ارزان کار می‌کردند. در ایالات متحده، اینها از نفت تقطیر می شدند، در حالی که در اروپا از روغن کرئوزوت قطران زغال سنگ استفاده می شد. برخی از موتورهای دیزلی با مخلوطی از چندین سوخت مختلف مانند بنزین، نفت سفید، روغن کلزا یا روغن روانکار سوخت می‌گرفتند، زیرا آنها بدون مالیات و بنابراین ارزان بودند. معرفی موتورهای دیزلی وسایل نقلیه موتوری، مانند مرسدس بنز OM 138، در دهه 1930 به این معنی بود که سوخت با کیفیت بالاتر با ویژگی های احتراق مناسب مورد نیاز بود. در ابتدا هیچ بهبودی در کیفیت سوخت دیزل خودروهای موتوری انجام نشد. پس از جنگ جهانی دوم، اولین سوخت دیزل مدرن با کیفیت بالا استاندارد شد. این استانداردها، به عنوان مثال، استانداردهای DIN 51601، VTL 9140-001، و ناتو F 54 بودند. در سال 1993، DIN 51601 توسط استاندارد جدید EN 590 منسوخ شد، که از آن زمان در اتحادیه اروپا مورد استفاده قرار گرفته است. در کشتی‌های دریایی، که پیشرانه‌های دیزلی در اواخر دهه 1970 به دلیل افزایش هزینه‌های سوخت ناشی از بحران انرژی دهه 1970 رواج یافته بودند، همچنان از روغن‌های سوخت سنگین ارزان به جای سوخت دیزل معمولی وسایل نقلیه موتوری استفاده می‌شود. این روغن‌های سوخت سنگین (که اغلب نامیده می‌شوندBunker C ) را می توان در کشتی های دیزلی و بخاری استفاده کرد